start > Klassieke teksten > Personen/auteurs > auteur
Ruan Ji 阮籍 [Juan Chi]
Ruan Ji 阮籍 [Juan Chi] (210-263)
Ruan Ji was een van De Zeven Wijzen van het bamboebos.
Hij leefde in een roerige tijd, een van de meest chaotische periodes in de Chinese geschiedenis.
Ruan Ji's leven besloeg de regeerperiodes van zes keizers. Het verenigde Han-rijk viel aan het eind van de tweede eeuw uit elkaar. Na tientallen jaren van onophoudelijke oorlogen, waarin krijgsheren elkaar elimineerden, ontstond er tegen het midden van de jaren 210-220 een relatief rustige periode waarin China onderverdeeld raakte in drie koninkrijken. Ruan Ji leefde in het koninkrijk Wei. Hoewel er van tijd tot tijd grensoorlogen uitbraken, genoot het land als geheel een relatieve stabiliteit. Maar het bleef rommelen tussen twee machtige families (de Sima en Cao clans. De zogenoemde Zhengshi periode (正始 240-249) stond bekend om zijn intensieve factiestrijd binnen het hof, en die strijd was bloedig 1. Politieke zuiveringen waren schering en inslag. Een foute vriendschap of een relatief kleine misstap eindigde vaak met een terechtstelling. Dit overkwam bijvoorbeeld Ji Kang, een goede vriend van Ruan Ji, die in 263 werd onthoofd.
Dit was de omgeving waarin Ruan Ji opgroeide en waarin hij moest zien te overleven. (bron Jan de Meyer 2021 p17 en Dai Fang 1994 p11-12). Hij leed zichtbaar omdat hij mentaal gevangen zat tussen twee onverenigbare politieke groepen (die van Cao en Sima). (Cai Dunjan in Liu 2024 p134).
Ruan Ji was de tweede zoon van Ruan Yu 阮瑀 (ca. 170–212), een van de Zeven Meesters van Jian'an. Toen Ruan Ji nog maar twee jaar oud was, stierf zijn vader. Ruan Ji bereikte de volwassenheid aan het begin van de Wei-dynastie, een van de drie koninkrijken. Als jongeling verwierf hij een reputatie vanwege zijn schrijftalent.
Zijn biografie in het boek van de Jin (Jinshu 晉書)2 beschrijft hem als volgt, en ik parafraseer: "Zijn uiterlijk was buitengewoon. Hij gaf zich met grote overgave over aan zijn wil en temperament. Arrogant en zelfvoldaan gaf hij vrij spel aan zijn impulsen, maar vreugde of woede waren nooit zichtbaar op zijn gezicht. Soms sloot hij zijn deur en las hij boeken, en kwam maandenlang niet naar buiten. Soms beklom hij bergen of ging hij naar rivieren, en verbleef daar dagenlang, vergetend terug te keren. Hij had een brede kennis van vele boeken en was vooral dol op Laozi en Zhuangzi. Hij genoot van het drinken van bier 3 en kon fluiten. Hij was goed in het bespelen van de citer. Terwijl hij in een staat van tevredenheid verkeerde, vergat hij soms plotseling zijn eigen lichaam. De meeste mensen van zijn tijd noemden hem 'gek'." (Knechtgens 2010 Ancient and Early Medieval Chinese Literature p 759)
Ruan Ji had, met zijn andere vrienden van het Bamboebos, een reputatie op het gebied van drankgebruik. Zo schrijft Qian Nanxiu:
Een bekend verhaal is dat van Sima Zhao (regent van het koninkrijk Wei) die zijn zoon wilde uithuwelijken aan Ruan Ji’s dochter. Hij kon echter geen gelegenheid vinden om het huwelijksaanzoek te doen omdat Ruan Ji zestig dagen lang dronken was! (Qian idem en Knechtgens 2010 p760). Jan de Meyer noemt het overigens een gerucht dat misschien wel helemaal verzonnen is (Jan de Meyer 2021 p39).
Ruan Ji schreef vele gedichten die gezamenlijk bekend zijn geworden onder de titel "gedichten over mijn diepste gevoelens (de Yonghuai Shi 詠懷詩). De gedichten beschrijven zijn angst en vrees, evenals zijn verlangen naar standvastigheid en zuiverheid in een wispelturige en onzuivere wereld. Ruan Ji is altijd een soort "dichter voor dichters" geweest, waarbij zijn faam onder leken grotendeels gebaseerd is op zijn "daoïstische" excentriciteiten en zijn dronkenschap. Maar de grote dichters van China vergisten zich niet: hun citaten van zijn poëzie in hun werken en hun toespelingen op hem laten zien dat zij zijn wezenlijke edelmoedigheid begrepen. Dat geldt ook voor zijn zuiverheid en trouw aan confucianistische principes, toen de tijden het onmogelijk maakten om politieke betrokkenheid te tonen. (Holzman in Nienhauser 1986 p. 463-464) De pagina Yonghuai Shi gaat uitgebreider in op zijn rol als dichter.
Daarnaast schreef hij ook een reeks filosofische essays, waaronder:
- "Verhandeling over Muziek" (Yuelun 樂論) waarin hij pleit voor een terugkeer naar traditionele opvattingen over gepastheid.
- De "biografie van Meester Grootmens" (Daren xiansheng zhuan” 大人先生傳), een prachtig verhaal over de vastberadenheid om te doen wat men wil en om niet het gebaande pad te volgen.
- Commentaren bij wat toen de drie mysteriën werden genoemd, de Laozi, de Zhuangzi en de Yijing. "Discussie over het doorgronden van de veranderingen" commentaar op Yijing (Tong Yi lun 通易論); "Discussie over het begrijpen van de Zhuangzi" (Da Zhuang lun 達莊論) en "Discussie over het doorgronden van de Laozi" (Tong Lao lun 通老論).(Owen 2017 p 6)
Het is een discussie onder geleerden of we Ruan Ji moeten bestempelen als een Confucianist of als een Daoist of als een combinatie beide. Dai Fang probeert in zijn proefschrift uit 1994 deze discussie te beslechten door tentatief het leven en werk van Ruan Ji op de te delen in drie levensfases.
1. In zijn jeugd was hij een orthodoxe Confuciaan. Dit zien we bijvoorbeeld terug in zijn vroege Essay over muziek.
2. Vervolgens een tussenfase waarin hij Daoistische teksten begon te bestuderen (een 'Confucian-Lao' fase). De commentaren op de Yijing en de Laozi stammen uit deze periode.
3. Vervolgens wende hij zich tot het Daoïsme en wel in het bijzonder tot het daoisme van de Zhuangzi. Dit komt tot uiting in bijvoorbeeld het essay biografie van Meester Grootmens en zijn commentaar op de Zhuangzi.
Van zijn gedichten is niet bekend wanneer ze zijn geschreven. De inhoud geeft ook weinig houvast. Ze kunnen dus niet chronologisch worden gegroepeerd.
© september 2024
Klassieke teksten
- schrijver van de Ruan Ji ji (De werken van Ruan Ji)- schrijver van de Yonghuai Shi (Gedichten over mijn diepste gevoelens)
- schrijver van de Daren xiansheng zhuan (Biografie van Meester Grootmens)
- schrijver van de Yuelun (Over Muziek)
- schrijver van de Da Zhuang Lun (Discussies over het begrijpen van de Zhuangzi)
Noten
Cai Dunjan: Tijdens de Zhengshi-periode was de machtsstrijd tussen de Cao-familie en de Sima-familie buitengewoon wreed. Slechts weinige literatoren waren verzekerd van hun veiligheid. In zo'n onzekere omgeving verloren mensen hun idealen en hoop op het leven. Ze dronken, zongen, hadden zinloze discussies (talked for nothing) en schreven gedichten. Aan de oppervlakte leek het alsof ze geloofden in de ideeën van Laozi en Zhuangzi en dat ze een ongebonden leven leidden, maar diep vanbinnen waren ze uitgeput door angst, depressie en decadentie. (Liu 2024 Concise Reader of Chinese Literature History p134)
Zie verder de wikipedia pagina Het boek van de Jin en de Chinaknowledge van Ulricht Theobald: Jinshu
酒 (jiǔ) is de algemene term voor alcoholhoudende drank. De meeste drank werd gebrouwen met granen, en dus bier. Vanaf de vroege Han-dynastie werd drank ook gebrouwen met druiven, en dus wijn. Kroll stelt dat het de voorkeur verdient om jiǔ te vertalen met wijn (Kroll 2017 A students Dictionary of Classical and medieval Chinese, p221)
Toelichting bij de literatuur
Jan de Meyer 2021 geeft een vertaling van twee essays.
Literatuur
Boeken 1 tot 15 van de 15
Cai, Zong-qi (1996). The Matrix of Lyric Transformation: Poetic Modes and Self-Presentation in Early Chinese Pentasyllabic Poetry. University of Michigan Center. *
ISBN13: 978-0892641116
Ook online.
Meer informatie...
Chai, David (2020). Ruan Ji’s 'On Comprehending the Zhuangzi'. In David Chai, Dao Companion to Xuanxue 玄學 (Neo-Daoism) hst 11, pag. 209-228 *.
Chan, Timothy Wai Keung (2012). Considering the End: Mortality in Early Medieval Chinese Poetic Representation. Brill. *
ISBN13: 978-9004222090
Meer informatie...
Meer informatie...
Criddle, Reed Andrew (2007). Rectifying Lasciviousness through Mystical Learning: An Exposition and Translation of Ruan Ji's 'Essay on Music'. Asian Music, Vol. 38-2, pag. 44-70. *.
Meer informatie...
Gary, Julie (2015). Esthétique de la Musique en Chine Médiévale: idéologies, débats en Pratiques chez Ruan Ji et Ji kang. *
Ook online.
Meer informatie...
Hartill, Graham & Wu, Fusheng (1988). Songs of My Heart: the Chinese lyric poetry of Ruan Ji. The Wellsweep Press.
ISBN13: 978-0948454004
Meer informatie...
Holzman, Donald (1976). Poetry and Politics: The life and works of Juan Chi (A.D. 210-263). *
Ook online.
Meer informatie...
Meyer, Jan de (2021). De deugd en de weg: Chinese disputen uit de derde en vierde eeuw. Boom. *
ISBN13: 978-9024431038
Meer informatie...
Monaghan, Kate (2019). Self-Representation in Early Medieval Chinese Poetry: The Literary Selves of Ruan Ji, Tao Yuanming, Xie Lingyun, and Bao Zhao. *
Ook online.
Meer informatie...
Owen, Stephen & Swartz, Wendy (2017). The Poetry of Ruan Ji and Xi Kang. de Gruyter. *
ISBN13: 978-1501511851
Ook online.
Meer informatie...
Sun, Cecile Chu-chin (1995). Pearl from the Dragon's mouth: Evocation of Scene and Feeling in Chinese Poetry. *
Ook online.
Meer informatie...
Watson, Burton (1971). Chinese Lyricism: Shih Poetry from the Second to the Twelfth Century. Columbia University Press. *
ISBN13: 978-0231034654
Ook online.
Meer informatie...
Wu, Fusheng (2011). Death and Immortality in Early Medieval Chinese Poetry: Cao Zhi and Ruan Ji. Chinese Literature: Essays, Articles, Reviews (CLEAR), Vol. 33, pag. 15-26. *.
Boeken 1 tot 15 van de 15