start > Klassieke teksten > Late Han tot Tang > tekst
典論 Dian Lun
Engelse titel: Authoritive Discourses
auteur / toegeschreven aan: Cao Pi
De Dian Lun is een verzameling van 20 essays opgesteld door Cao Pi 曹丕 (187–226), keizer Wen van Wei 魏文帝 (r. 220–226). Van de essays zijn alleen het voorwoord (Zixu 自叙) en het essay over literatuur de lunwen 論文, min of meer intact overgeleverd. Van de andere essays zijn fragmenten bekend.
De Dianlun bevatte hoofdstukken over politiek, samenleving, Confuciaans moreel gedrag, evenals literatuur.
Het hoofdstuk Lunwen is China's oudste verhandeling over literaire kritiek. het is overgelverd omdat het was opgenomen in de bloemlezing Wenxuan 文選.
Stephen Owen geeft een complete vertaling van de Lunwen met toelichting in zijn Readings in Chinese Literary Thought uit 1992, hst 3 p 57-72.
Het essay bestaat uit vier delen.
In het eerste deel bekritiseert de auteur dat veel schrijvers te zelfgericht zijn en het werk van anderen niet waarderen.
In het tweede deel benadrukt hij dat elk type literatuur verschillende eisen stelt aan de schrijver, en alleen degenen die in staat zijn om aan al deze eisen te voldoen (tongcai 通才) zouden meesters in de literatuur kunnen worden.
In het derde deel brengt hij het belang van een bepaalde geest (qi 氣) naar voren die voor elk literair genre moet worden uitgebreid en samengevoegd en niet op geschriften kan worden afgedwongen. Sommige mensen hebben een onzuivere geest en zullen nooit goede schrijvers worden, terwijl anderen van nature kampioenen zijn.
In het vierde deel betoogt hij dat literatuur in staat is om staat en samenleving als een nooit verdwijnende schat bijeen te houden. (Ulrich Theobald: dianlun)
Het essay wordt vaak geprezen als de eerste verklaring van onafhankelijkheid voor literatuur. Zo verdeelt Cao Pi als eerste de literatuur in vier klassen en identificeert hij de stijl die het beste geschikt is voor elke groep. Hij schrijft ook aan het schrijven de kwaliteit toe van "adem" of "levenskracht (qi 氣) die een schrijver aan zijn compositie geeft. Aan het einde van het essay definieert Cao Pi "schrijven" (wenzhang 文章) echter als de "grote onderneming die betrekking heeft op het besturen van de staat". Hoewel Cao Pi deze bewering nuanceert door te specificeren dat het door literatuur is dat een man in latere tijden gekend kan worden, is het type schrijven waar Cao Pi de hoogste waarde aan hecht morele en politieke filosofie. (Knechtgens 2010 p78)
Iryana Kostanda licht deze klassen en stijlen toe:
De vier klassen zijn:
1) 奏议 Zòuyì - memorandum;
2) 书 论 Shū Lùn - discussion of literature [bespreking van literatuur];
3) 铭 诔 Míng Dì - honoring the memory of the deceased [eerbetoon aan de nagedachtenis van de overledene];
4) 诗赋 Shī Fù - simple poems and odes [eenvoudige gedichten en oden].
Ze merkt hierbij wel op dat niet alle literatuur die toen bekend was, onder deze classificatie viel; een aanzienlijk aantal werken bleef onbehandeld.
De hierbij behorende stijl:
雅 Yǎ - sophistication [verfijning] voor de klasse 奏议 memorandum;
理 Lǐ - reasonableness [redelijkheid] voor 书论 bespreking van literatuur;
实 Shí - truthfulness [waarachtigheid] voor 铭诔 eerbetoon etc.;
丽 Lì - -beauty [schoonheid] voor 诗赋 eenvoudige gedichten en oden.
© oktober 2024
Literatuur en vertalingen
Hieronder kunt u een selectie maken van de verschillende publicatievormen en de taal. Ik beperk me tot vier taalgebieden (Nederlands, Engels, Frans en Duits). De meeste literatuur is overigens engelstalig. U kunt bij teksttype ook apart de vertalingen selecteren en U kunt desgewenst ook een specifieke auteur zoeken.
Boeken 1 tot 3 van de 3
Kostanda, Iryna (2023). Codification of stylistic forms of the traditional text (based on the treatise Dian Lun Lun Wen by Cao Pi. *.
Ook online.
Meer informatie...
Owen, Stephen (1992). Readings in Chinese Literary Thought. Harvard University Press. *
ISBN10: 0674749200
Meer informatie...
Zhang, Bowei (2010). On the Standardization of Poetry Writing in the Tang Dynasty. Frontiers of Literary Studies in China, Vol. 4-1, pag. 55-92. *.
Boeken 1 tot 3 van de 3