Major 2010, Komjathy 2022: Quintessential Spirit
Le Blanc 2003: Des esprits essentiels
Larre 1993: L'Esprit Vital

Ren (仁) - Mensheid. De oorsprong en aard van menselijk bewustzijn en fysiologie, principes van zelfcultivatie en kenmerken van de wijze.

De samenvatting uit hoofdstuk 21 (Yaolüe) van de Huainanzi luidt als volgt:

“Quintessential Spirit” provides the means by which to trace to the source the root from which human life arises and understand what animates humans’ form, frame, and nine orifices.
Taking its images from Heaven, it coordinates and identifies humans’ blood and qi with thunder and lightning, wind and rain; correlates and categorizes humans’ happiness and anger with dawn and dusk, cold and heat. Judging the distinctions between life and death, distinguishing the traces of identity and difference, regulating the workings of movement and stillness, it thereby returns to the Ancestor of nature and destiny. It is what enables you to cherish and nourish the essence and spirit, pacify and still the ethereal and earthly souls, not change the self on account of things, and fortify and preserve the abode of Emptiness and Nothingness.

Uit de inleiding Major 2010: De voorgaande hoofdstukken richtten zich op de hemel, aarde en tijd en hoe de dingen in de wereld onderling resoneren. In Jīngshén richten de auteurs nu hun aandacht op de mens, het derde element van de vroege Chinese conceptuele driepoot van Hemel, Aarde en Mens.

Het hoofdstuk begint met een korte samenvatting van de kosmologie die relevant is voor het begrijpen van de oorsprong van de vitale energie die het universum en de wezens die het bewonen vormt. Daarna gaat het over op de beschouwing van mensen in hun hoedanigheid van fysiek/spirituele lichamen en microkosmos van het universum.

Het hoofdstuk introduceert vervolgens het concept van de 'Quintessential Spirit' als de kracht die het fysieke lichaam en het bewustzijn zelf animeert. Het bespreekt ook de voorbeelden van menselijke perfectie, de 'ware mens' (zhēnrén), 'wijze of heilige mens' (shèngrén), en 'allerhoogste mens' (zhìrén). Zij worden gekenmerkt door ondermeer hun vermogen om externe stimuli te negeren en kracht te putten uit hun bron in de dao, en door hun onverschilligheid tegenover de eisen van leven en dood. De kwaliteiten van menselijke perfectie worden niet gekweekt door zelfkastijding, maar door een apofatische innerlijke cultiveringspraktijk waarin de adept de geest en het lichaam leegmaakt van passies, vooroordelen en gedachten totdat de vereniging van aangeboren natuur en de dao wordt gerealiseerd.

De resulterende onverschilligheid ten opzichte van gewone verlangens en het vermogen om spontaan en harmonieus te reageren op welke situatie dan ook, krijgt politieke kleuring in een bespreking van de houding van de wijze ten opzichte van het bestuur. Hij is in staat om onfeilbaar te dienen als heerser wanneer de tijd rijp is, maar niet begerig naar macht, niet hebzuchtig naar rijkdom en niet bezig met zelfverheerlijking. Het hoofdstuk eindigt met een treffend beeld van het doel van deze innerlijke training en de zelfdiscipline die het vereist: het is niet de pijl die het doel mist, maar de boogschutter die er niet in slaagt deze nauwkeurig te sturen. (Major p233-234)

partiele vertaling: Larre 1993, Larre 1982 (Frans)